Gündem

Geçim Derdinin Gölgesinde “En Az Üç Çocuk” Meselesi

En az üç çocuk" tartışması, nüfus dinamikleri ve ekonomik koşullarla derin bağlar taşıyor. Türkiye'deki doğurganlık oranları ve etkileri ele alındı.

Paylaş
Paylaş

Günümüzde “en az üç çocuk” fikri, sadece bir toplumsal öneri olmaktan öte, derin bir ekonomik ve demografik tartışma konusuna dönüşmüştür. Birçok ülkede, özellikle Türkiye‘de, bu önerinin arkasında yatan nedenler ve sonuçlar, hem bireysel hem de toplumsal düzeyde ciddi bir değişim yaratmaktadır. Peki, bu ifade gerçekten bilimsel bir öneri midir, yoksa daha çok siyasi bir mesaj mı?

Nüfus Dinamikleri ve Ekonomik Refah

TÜİK verilerine göre, Türkiye’de ortalama yaşam beklentisi 77.3 yıl olarak belirlenmiştir. Her bir bireyin sağlıklı bir yaşam sürdürebilmesi ve sosyoekonomik gelişimini sürdürebilmesi için, ülkenin çalışan ve çalışmayan nüfusu arasında bir denge sağlanması kritik önem taşımaktadır. OECD, bu dengeyi korumak için gerekli doğurganlık oranını 2.1 olarak belirlemiştir. Doğurganlık hızı, bir toplumda üreme çağındaki kadın başına düşen doğum sayısını ifade eder ve bu sayının 2.1 olması, toplumun kendini yenileyebilmesi için gereklidir.

Ancak Türkiye’deki mevcut doğurganlık hızı, 2016 yılından itibaren 2.1’in altına düşmüş ve 2022 yılında 1.51 gibi oldukça düşük bir seviyeye inmiştir. Bu durum, sosyal devletin sürdürülebilirliği açısından da bir tehlike oluşturmakta, aynı zamanda ekonomik refahın tehlikeye girmesine neden olmaktadır.

Geçim Derdi ve Aile Planlaması

Yüksek kiralar, yaşam standartlarının düşmesi ve genel geçim zorluğu, bireylerin çocuk sahibi olma arzusunu olumsuz etkilemektedir. Birçok aile, ekonomik nedenlerle çocuk sahibi olmayı ertelerken veya sayısını azaltmayı tercih etmektedir. Bu noktada, “en az üç çocuk” fikrinin temelinde yatan nedenler arasında aile içindeki ekonomik dengelerin korunması, genç iş gücünün artırılması ve sosyal hizmetlerin sürekliliğinin sağlanması gibi unsurlar bulunmaktadır.

Gelişmiş ve Gelişmemiş Ülkeler Arasındaki Farklar

Gelişmiş ülkelerde düşük doğurganlık oranları ve artan yaşam standartları, sosyal yapı ve ekonomik durumla paralel bir gelişim göstermektedir. Adeta ‘zengin ve az çocuk’ modeli ile ‘yoksul ve çok çocuk’ modeli arasında bir ayrım ortaya çıkmaktadır. Gelişmemiş ülkelerde ise genellikle yüksek doğurganlık oranları kaydedilmektedir. Bu durum, bu ülkelerdeki genç nüfusun artmasına ve dolayısıyla ilerleyen yıllarda sosyal ve ekonomik dinamiklerin değişmesine neden olmaktadır. Bahsedilen gerçeklikler, “en az üç çocuk” söyleminin neden yalnızca bir öneri değil, aynı zamanda siyasi bir strateji olabileceğini gösteriyor.

İlgili Haberler
Fatih Altaylı Cezaevinden İlk Mektubunu Yazdı: “FETÖ ile Denemişlerdi, Şimdi Oldu”
Gündem

Fatih Altaylı Cezaevinden İlk Mektubunu Yazdı: “FETÖ ile Denemişlerdi, Şimdi Oldu”

Fatih Altaylı’nın cezaevinden yazdığı mektup, Türkiye’de ifade özgürlüğü ve basın üzerindeki baskıları...

Ekrem İmamoğlu’ndan Muharrem İnce’ye Tarihi Mektup: “Aramıza Hoş Geldiniz”
Gündem

Ekrem İmamoğlu’ndan Muharrem İnce’ye Tarihi Mektup: “Aramıza Hoş Geldiniz”

Ekrem İmamoğlu’nun tutuklu bulunduğu cezaevinden Muharrem İnce’ye yazdığı tarihi mektup, CHP’de yeni...

Marmaray Ataköy İstasyonunda Üzücü Olay: Bir Kişi Tren Önüne Atlayarak Yaşamına Son Verdi
Gündem

Marmaray Ataköy İstasyonunda Üzücü Olay: Bir Kişi Tren Önüne Atlayarak Yaşamına Son Verdi

Marmaray Ataköy istasyonunda bir kişinin tren önüne atlayarak yaşamına son vermesi nedeniyle...

Bahçeli’den ABD ve İsrail'e Sert Tepki: “Dünya Savaşı Kapıda”
Gündem

Bahçeli’den ABD ve İsrail’e Sert Tepki: “Dünya Savaşı Kapıda”

Bahçeli, İsrail-İran gerilimi üzerine ABD ve Trump'a sert tepki gösterdi: "Dünya savaşı...