6 Şubat depremleri sonrası yaraların hâlâ sarılamadığı Hatay, bir kez daha tartışmalı bir projeyle gündemde. Depremin en çok yıktığı şehirlerden biri olan Hatay’da, barınma krizi hâlâ çözülememişken, AKP’li Kırıkhan Belediyesi tarafından inşa edilen “külliye” kamuoyunun tepkisini çekti. Depremzedeler, konteynerlerde hayatta kalma mücadelesi verirken, belediyenin önceliğinin dini tesisler olması, sosyal medyada geniş yankı buldu.
350 Kişilik Cami, 200 Kişilik Yurt Ama Ev Yok!
Hatay Büyükşehir Belediyesi’nin sosyal medya hesabından yaptığı “Kırıkhan Külliyemiz Yükseliyor” başlıklı paylaşım, halktan gelen yoğun eleştirilerin fitilini ateşledi. Proje kapsamında 350 kişilik cami, 11 hafız hazırlama odası, 15 derslik, 150 kişilik yemekhane, 200 kişilik yurt ve 6 adet 3+1 misafir konutu yapılacağı duyuruldu. Ancak depremzedeler için kalıcı konut ihtiyacının hâlâ karşılanamamış olması, projeyi tartışmalı hale getirdi.
Bir vatandaş tepkisini şu sözlerle dile getirdi: “Depremzedeler halen konteynerlerde yaşam savaşı verirken, siz bunu bir başarıymış gibi paylaşıyorsunuz!” Bir başka yurttaş ise şöyle dedi: “Kırıkhan’da 3 kişi 20 metrekarelik konteynerde yaşıyor. Mehmet Öntürk ise hâlâ enkazların kaldırılmadığı, yolların yapılmadığı bir ilçede külliye yapıyor.”
CHP’den Sert Tepki: “Başını Sokacak Ev Yok!”
Siyasi tepkiler de gecikmedi. CHP Genel Başkan Yardımcısı Yalçın Karatepe, yapılan projeye sosyal medya üzerinden şu ifadelerle karşı çıktı: “Vatandaş konteynerlerde perişan, başını sokacak ev bulamıyor, bunlar hâlâ hafız hazırlama odası inşa etme derdinde…”
Karatepe’nin bu açıklamaları, bölgede yaşayan yurttaşlar tarafından büyük destek gördü. Özellikle yıkımın en yoğun yaşandığı Kırıkhan’da hâlâ barınma, altyapı ve yol sorunlarının çözülmemesi, hükümetin önceliklerini sorgulatır hale getirdi.
Depremzedelerin Umudu Yerine Hayal Kırıklığı
Deprem sonrası bölgede yapılması gereken ilk iş, vatandaşların başını sokabileceği kalıcı konutlar inşa etmekti. Ancak hâlâ birçok aile, konteyner kentlerde ya da geçici barınma alanlarında yaşamını sürdürmek zorunda kalıyor. Hâl böyleyken, eğitim, barınma ve ulaşım gibi temel ihtiyaçlar karşılanmadan yapılan külliye projesi, tepki toplamakla kalmadı, halkın güvenini de sarstı.
Bölge halkı artık cami değil, okul değil, yurt değil; sadece sağlam bir ev istiyor. Depremin üzerinden geçen uzun süreye rağmen devletin barınma politikasındaki bu öncelik sapması, sosyal devlet anlayışını da tartışmaya açtı.
“Külliye Değil, Ev!”
Sosyal medyada sıkça kullanılan bu slogan, aslında bölge halkının sesinin en net özeti. İnsanlar artık dini yatırımlarla değil, yaşanabilir konutlarla ilgilenilmesini talep ediyor. Külliye projesine aktarılan kaynakların bir kısmıyla bile yüzlerce konteyner aile için kalıcı barınma çözümleri sunulabileceği gerçeği, yapılan tercihlerin ne kadar tartışmalı olduğunu gözler önüne seriyor.
